Git Bahar, Halide Nusret ZORLUTUNA

         Git Bahar Şiir Tahlili: Git bahar şiiri ilk bakışta bir aşk şiiri gibi görünse de aslında bir aşk şiiri değildir. Bilakis Milli Edebiyat Döneminin ismi çok da duyulmayan bir kadın şairinin memleketin ahvalini anlattığı bir memleket şiirdir. Şiirde buram buram kokan bir hüzün vardır. Bu hüznün sebebi 1918 yılında imzalanan Mondros Ateşkes Antlaşması sonrası memleketin aldığı karanlık vaziyettir. Aynı zamanda bir muallime olan Halide Nusret ZORLUTUNA bu şiirle edebiyat dünyasında ses getirmiş, ismini bu şiirle duyurmuştur. Halide Nusret her ne kadar isim yapmak için yazmasa da sanat toplum içindir düşüncesinin bir neferidir. Yazdığı şiir ve manzumlarda topluma bir şeyler vermek, toplumu uyandırmak için çaba sarf etmiştir. Şiirdeki mevsim sonbahardır, sonbahar hüzündür. Şairin sonbaharın bitmesini, gitmesini, acıların dinmesini ister. 

        Halide Nusret ZORLUTUNA; Milli Edebiyat akımının da etkisiyle şiirlerinde daha çok hece ölçüsüne yer vermiştir. Git Bahar isimli şiir de 11 'li (6+5) hece ölçüsü ile yazılmıştır. (Çe-kil bu göl-ge-li/yol-da ge-zin-me...) Şiirde abab x çapraz uyak ve tam kafiye kullanılmıştır. 

(Gezin-me/in-me --> -me olumsuzluk eki redif, in' ler tam uyak)

Çekil bu gölgeli yolda gezinme, 
Bahar bakışların yine pek sarhoş. 
Yanilip gönlüme misafir inme. 
Kapisi kilitli, mihrabi bomboş 

Mabettir orasi, meyhane degil... 

Işiklar, kokular, sesler, çiçekler... 
Ömrünün her günü bir başka dügün, 
Bülbüller koynunda açti çiçekler 
Güller dökülürler gögsüne bütün!.. 

Gerçekten güzelsin, efsane degil: 

Altinli başinda papatya niçin? 
Sari saçlarina pembe gül takın 
Git bahar...Gönlümde ibadet için, 
Diz çöken kizlari ürkütme sakın, 

Kalbime girme, o kaşane degil!.. 

Git bahar, git bahar ! Uzaklarda gül, 
Denize renginden bırak hediye, 
Ufuklarda gezin, semaya süzül... 
Kalbime sokulma "Peymane!" diye, 

Gördüklerin kandil, peymane degil!

Git Bahar