Herkes Yediğinden İkram Eder, Yavuz Sultan Selim

Yavuz Sultan Selim Han zamanında Safevi Devleti hükümdarı Şah İsmail elçisi ile Osmanlı Sultanına bir hediye olarak bir sandık gönderir. Sandık kabul edilir ve huzura çıkartılır. Safevi elçisi yavaş yavaş sandığı açar ve içindeki çıkarıp sergilemeye başlar. Altınlar, gümüşler, atlas kumaşlar, nice nice güzel hediyeler çıkar içinden. Ancak hediyelerle birlikte sandığın açılması ile sarayın tüm odalarını pis bir koku kaplar. Öyle pis bir koku çıkar ki ortaya huzurda bulunan herkes burnunu tıkamak zorunda kalır. Kimse bu pis kokuyu anlam veremez. Taki sandık boşaltılıp en alt kısmına gelinceye kadar. Safevi Hükümdarı Şah İsmail sandığın en altına insan dışkısı koydurmuştur. Ve bu pis kokuyla Yavuz Sultan Selim Han ile dalga geçtiğini onu küçük düşürdüğünü zanneder. 

Yavuz Sultan Selim Han elçiye zeval olmaz deyü kendisine bir şey yapmadan huzurdan kovar. Odasında bulunanlara ise kızgın bir ses tonu ile: “Biz de bu utanmaza dersini vermeliyiz” der. Günler sonra çözümü yine kendisi bulur. 

İçinde türlü türlü hediyeler olan bir sandık hazırlatır. İçerisine İstanbul’ da yetişen en güzel güllerden, mis kokulu çiçeklerden hazırlatıp en sandığın en alt kısmına da İstanbul’ un en güzel lokumlarından koydurur. Küçük bir pusula/not yazıp lokum kutusunun altına iliştirir ve elçisi ile Safevi Hükümdarı Şah İsmail’ e gönderir. 

Safevi Sarayı heyecan içindedir. Herkes Osmanlı Sultanı Yavuz Sultan Selim Han’ ın Şah İsmail’ e ne göndereceğini merak etmektedir. Bir çoğu sandıkta zehirli kumaşlar, zehirli yiyecekler olduğunu düşünmektedir.
Osmanlı Elçisi kabul edilir ve Şah İsmail’ in huzuruna çıkar. Safevi Sarayında büyük bir heyacan hakimdir. Elçi, yavaşça sandığı açar ve sandığı açması ile sarayın tüm odalarına mis gibi bir koku dolar. Daha önce böyle bir koku Safevi Sarayında görülmemiştir. Sandığın içindeki hediyeleri çıkartan elçi son olarak elindeki küçük lokum kutusunu açar. Lokumların zehirli olmadığını göstermek için önce kendisi bir lokum alır ağzına atar. Daha sonra da saray erkanına ikram eder ve son olarak lokum kutusunu Şah İsmail’ e takdim eder. Şah İsmail İstanbul Lokumunu afiyetle alır ağzına atar ve kutunun altında küçük bir not görür. Notta şöyle yazmaktır. “İsmail; biz biliriz ki herkes yediğinden ikram eder.” 

Kötülüğe kötülük, pisliğe pislikle cevap vermeyen Yavuz Sultan Selim Han kendi sarayında, kendi adamları önünde Şah İsmail ‘ e hiç unutamayacağı bir ders vererek tarihin tozlu sayfalarında yerini bir kez daha almıştır. 

Yavuz Sultan Selim